John Jansen van Galen is de Godfather van de wandelverhalen. Daarmee doe je hem natuurlijk schromelijk tekort: hij was ook journalist bij NRC Handelsblad, Haagse Post, Parool en auteur van een behoorlijk indrukwekkende stapel boeken. Maar als er iemand is die mooi en met humor over wandelen kan schrijven, is het Jansen van Galen. Hij wandelt al meer dan 60 jaar – hij is van 1940 – en schrijft er ook al 45 jaar over, zo vermeldt de achterflap van dit boek uit 2018. Hij heeft zelfs een eigen, naar hem vernoemde wandelroute. Ik heb nog een lange weg te gaan, zullen we maar zeggen.

De eerste zin uit de inleiding geeft al aan waar het naar toe gaat met dit boek “De wonderlijkste persoon die ik ooit ontmoet heb, is de vrouw die zei dat je in Nederland niet kunt wandelen omdat het er zo saai is.” Even verderop: “Saai? Het aantrekkelijke van Nederland is juist dat het steeds anders is.” Ook betoogt hij dat Nederland groot genoeg is om de rest van je leven te kunnen blijven wandelen, er liggen ontzettend veel uitgestippelde routes en dat klopt, alleen al tienduizend kilometer aan lange-afstand-wandelpaden en streekpaden.

Goed. Waarom dit boek nou zo leuk is en ik het echt achter elkaar uitlas, hoewel dat misschien wel helemaal niet de bedoeling is? John Jansen van Galen wandelt vaak met zijn “verloofde”, soms met een boswachter of natuurbeheerder, een vriendin. Het gaat zelden over “hier naar links en daar naar rechts”. Het gaat over regenbuien, over buitenwijken die je eerst door moet eer je bij het groen bent, over gemiste zijpaadjes, over wat er onderweg te zien valt, over koffie en appeltaart en dichte horeca, prachtige beschrijvingen van de landschappen en mensen die hij ontmoet.

Het gaat kortom écht over wandelen. De traagheid ervan, dat je er moeite voor moet doen om ergens te komen (hij doet alles met het openbaar vervoer), maar dat die moeite zo vaak beloond wordt. Hij ontkracht vooroordelen (wandelen in Flevoland zou niet gaan, onzin natuurlijk maar wordt inderdaad nog vaak geroepen), dat het in de Randstad vooral zo stedelijk zou zijn (hij schrijft over een wandelpad bij Schiedam en Vlaardingen dat vroeger een asfaltweg was en nu een knisperend schelpenpad) en nog veel meer. De wandelingen zijn kort en bondig opgeschreven, je krijgt zoals gezegd veel sfeer meer en heel vaak dacht ik: wat jammer dat het al weer voorbij is, dit verhaal.

Hoe dan ook, door het boek kreeg ik niet alleen zin om de deur uit te stappen, maar stiekem ook wel zin om er mee over te gaan schrijven, een goed voornemen voor de komende jaren.

Het kloeke boek, keurig opgedeeld in provincies, bevat 150 wandelingen zonder kaartje, maar altijd met verwijzingen naar wandelingen op WandelZoekpagina. Die links verwijzen op hun beurt naar zo’n 500 wandelingen maar ik geef toe, ik heb dat niet gecheckt. Op de site staan een schrikbarende 5000 wandelingen, er zitten heel wat mooie tussen maar het aanbod blijft wat groot.

Het boek kost 24,99 en het e-book is 12,99. Andere mooie titels van John Jansen van Galen: een wandelboek over de Wadden en een boek over verdwalen in Nederland met de mooie titel Waar een wil is, is geen weg. Geloof dat deze boekjes alleen nog tweedehands verkrijgbaar zijn, zonde.